Shogi zwane również japońskimi szachami, cieszy się niesamowitą popularnością w swoim kraju. Ale to nie ogranicza się do japońskich fanów. Gracze na całym świecie grają w Shogi.
Josh Krekeler, Sekretarz Amerykańskiej Federacji Shogi, napisał ten Elementarz dla tych z nas, którzy są nowicjuszami Shogi.
Shogi to japońska wersja szachów. Choć mają wspólne elementy i zasady strategiczne, to tak naprawdę są to dwie różne gry. Shogi jest znacznie bardziej popularne w Japonii niż szachy w Ameryce. Profesjonalni gracze rywalizują o siedem głównych tytułów przez cały rok, a gry są regularnie transmitowane w telewizji. Niektóre stacje sponsorują nawet własne zawody Shogi dla profesjonalistów.
Shogi zawdzięcza swoją popularność w dużej mierze ekscytacji „drops” — zamiast przesuwać kawałek na planszy, możesz dodać zdobyty kawałek do swojej armii, upuszczając go na pusty kwadrat. Z powodu tej zasady, która odróżnia Shogi od wszystkich innych ustalonych partii szachowych, większość figur pozostaje w grze przez całą partię.
wiele gier kończy się wściekłymi kontratakami, w których jedno tempo jest zwycięską przewagą. (Znajomy skomentował, że dobrym pomysłem jest najpierw obliczenie obrony w grze w szachy, ale atak ma wyraźną przewagę w Shogi. Możliwe jest zignorowanie ataku przeciwnika, jeśli najpierw wykonasz własny atak godowy).
obiekt Shogi jest taki sam jak szachy-SZACH MAT król. Plansza shogi ma 9×9 kwadratów. Każdy gracz zaczyna z królem, 9 pionkami, 2 złotymi generałami, 2 srebrnymi generałami, 2 rycerzami, 2 lancami, gońcem i wieżą. Wszystkie elementy są tego samego koloru, ponieważ niektóre z elementów przeciwnika wkrótce będą walczyć po twojej stronie (i odwrotnie). Ostatnie trzy rangi po obu stronach obejmują strefę promocji, więc promocja jest powszechna.
każdy element Shogi i jego charakterystyka
Król (Osho)
porusza się o jeden kwadrat w dowolnym kierunku (identyczny jak król Szachowy). Chroń swoich i poluj na przeciwnika bez litości. Roszady nie wykonuje się w jednym ruchu; polega ona na przeniesieniu króla w pozycję, w której jest on osłonięty od ataku przez skoordynowaną grupę elementów obronnych (przy budowie zamku dobrze jest pozostawić otwartą drogę ucieczki „tylnymi drzwiami”).
Złoty generał (Kinsho)
porusza się o jeden kwadrat w dowolnym kierunku z wyjątkiem ukośnie do tyłu. Złote są bardzo silne i dobre do obrony, ale mają ograniczoną mobilność na wczesnych etapach gry.
Srebrny generał (Ginsho)
porusza się o jeden kwadrat po przekątnej lub prosty, coś w rodzaju „mini-biskupa.”Srebrzyki są ogólnie bardzo elastyczne i łatwo poruszają się wśród formacji pionków. Kiedy Srebrnicy awansują, stają się złotymi i tracą podobieństwo do biskupów.
Knight (Keima)
skacze dwa kwadraty do przodu i jeden kwadrat po obu stronach (pomyśl o „T”). Rycerze Shogi skaczą jak szachowi rycerze, ale mają tylko dwa możliwe pola do przejścia, więc nie są tak cenne na początku gry i muszą być rozwijane ostrożnie. Rycerz, który posuwa się zbyt wcześnie, jest łatwym łupem dla pionka.
rycerz w ręku może być jednak całkiem przydatny. Rycerze awansują na złote i muszą awansować, gdy osiągną jeden z dwóch ostatnich stopni.
Lance (Kyosha)
Lance są jak pozostałości wieżyczek. Rozpoczynają grę w rogach planszy i mogą poruszać się do przodu o tyle kwadratów, o ile są w stanie. Są jednak ograniczone do swoich plików i nie mogą się cofnąć. Lance odgrywają ważną rolę w atakach na krawędź, ale często nie robią nic innego, dopóki nie zostaną schwytane i upuszczone. Lance awansują na złote i muszą awansować, gdy osiągną ostatnią rangę.
pionki (Fu)
pionki poruszają się i zdobywają jeden kwadrat prosto do przodu. Nie chronią się po przekątnej, więc nie można budować łańcuchów pionków, ale rząd pionków wspartych srebrem lub złotem za nimi może stworzyć skuteczną „ścianę”.”Pionki awansują na Złote, a pionki awansowane („żetony”) są szczególnie przydatne, ponieważ są tak potężne jak Złote na planszy. Jednak po ich schwytaniu powracają do prostych pionków.
biskup
przesuwa nieograniczoną liczbę kwadratów po przekątnej, jak szachowy biskup. W Shogi jest tylko dwóch biskupów, którzy rozpoczynają grę wskazując na siebie nawzajem, więc każda gra zaczyna się od możliwości wymiany biskupów. Promowany biskup to koń lub „król-biskup”, który łączy ruchy króla i biskupa.
Wieża
przesuwa nieograniczoną liczbę kwadratów prostopadle, jak szachowa Wieża. Wieża jest podstawą większości ataków otwierających, a otwory Shogi są zazwyczaj klasyfikowane według miejsca, w którym wieża znajduje się w kilku pierwszych ruchach gry.
promowanie wieży jest ważnym osiągnięciem ze względu na promowaną wieżę, lub smok jest bardzo potężny i może wyrządzić wiele szkód obozowi przeciwnika przy odpowiednim wsparciu. Smok jest „wieżą królewską”, co oznacza, że może poruszać się jako wieża lub jeden kwadrat po przekątnej.
nowi gracze Shogi nie muszą się martwić, że przegrają każdą grę z bardziej doświadczonym przeciwnikiem, ponieważ Shogi ma ustalony system handicapów zaprojektowany, aby uczyć początkujących, jak rozwijać atak. Bardziej doświadczony gracz usuwa dwa elementy (wieżę i gońca), cztery elementy (wieżę, gońca i Lance) lub sześć elementów (wieżę, gońca, lance i rycerze). Za swój trud dostaje pierwszy ruch, co jest mniejszą przewagą niż pierwszy ruch w szachach, ponieważ na planszy Shogi jest większa odległość między armiami, a tylko wieża i biskup mają znaczną siłę dalekiego zasięgu.
najlepszym sposobem na naukę Shogi jest znalezienie gracza w Twojej okolicy i rozegranie wielu gier na fizycznej planszy. W Europie wydaje się, że nie można rzucać kamieniem bez uderzenia w gracza Shogi. W Ameryce działają kluby shogi w Cincinnati, Los Angeles, Waikiki, Chicago, Seattle, Waszyngtonie i Nowym Jorku. W Kanadzie, Vancouver i Ottawa-Hull mają kluby Shogi.
jeśli nie jesteś w jednym z tych obszarów, możesz również wysłać zapytanie na listę dyskusyjną Shogi. Jeśli nadal nie możesz znaleźć gracza Shogi w swojej okolicy, polecam popytać w lokalnych klubach szachowych i skontaktować się ze Stowarzyszeniem japońsko-amerykańskim lub japońskim lub międzynarodowym klubem uniwersyteckim.
jeśli nie ma wielu (lub żadnych) innych graczy shogi wokół ciebie, zachęcam do nauczenia kilku przyjaciół i założenia własnego klubu, co jest łatwe do zrobienia, gdy zapoznasz kogoś z blaskiem i pięknem gry.
dobrze jest uzupełniać samodzielną naukę. Obecnie dostępne są trzy angielskie książki o Shogi, które znam: Shogi: Japan ’ s Game of Strategy (Trevor Leggett), Shogi for Beginners (John Fairbairn) i The Art of Shogi (Tony Hosking).
Książki Leggetta i Fairbairna są pisane dla nowych graczy. Uważam, że Shogi dla początkujących są bardziej przydatne z tych dwóch. Jeśli chodzi o sztukę Shogi, nie jest przesadą stwierdzenie, że jest ona niezbędna dla każdego anglojęzycznego gracza, który poważnie myśli o shogi. Amatorzy na każdym poziomie znajdą tam wiele satysfakcjonujących materiałów. Jest dostępny na stronie internetowej wydawcy.
podziękowania dla Josha Krekelera, sekretarza Amerykańskiej Federacji Shogi, za napisanie tego wstępu do Shogi. Jeśli chcesz skontaktować się z Josh, wyślij e-mail do [email protected]